Je koophuis laten isoleren in ruil voor een maatschappelijke bijdrage aan de wijk. Te mooi om waar te zijn? Dat dachten Marjolein van Berloo, Marco van Groos en Marije van Leeuwen in eerste instantie ook. Ze wonen alle drie in Wandelbos. In deze wijk startte fase 1 van het isolatieproject: isoleren tot energielabel B en aardgasvrij. Inmiddels zijn ze blij dat ze 'ja' zeiden tegen het plan.
Prettig en betaalbaar wonen betekent ook je huis verduurzamen en isoleren. In de Kruidenbuurt loopt een isolatietraject voor 900 koophuizen, met subsidie van de gemeente. Elke huiseigenaar bepaalt zelf of hij wel of niet meedoet. De eerste fase van het verduurzamen van 103 huizen is bijna gereed. Totaal deden 89 huiseigenaren mee.
“Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je moet nadenken over zo'n mooi aanbod”, vertelt Marije. Marjolein reageert: “In het begin was ik best sceptisch hoor. Ik was stomverbaasd dat de gemeente alle kosten wilde betalen, voor de maatregelen om mijn woning verder te isoleren naar energielabel B. Het is de eerste keer dat de overheid me zo positief verraste”, lacht ze. “Dit had ik nooit kunnen betalen.” Marije hoorde zo'n 3 jaar geleden al over plannen van de gemeente. “We dachten zelf dat het zou gaan richting het evenredig verdelen van de kosten, en zijn er gelijk voor gaan sparen. Toen bleek dat we niets hoefden te betalen, leek het inderdaad te mooi om waar te zijn.” Ook Marco was jaren eerder op de hoogte, maar ‘het bleef maar duren’. En dus liet hij zijn huis al grotendeels isoleren. “Heel jammer, maar daar is nog wel spouwmuurisolatie en mechanische ventilatie bijgekomen.”
Marjolein: “Comfortabeler wonen en een lagere energierekening is mooi. Mijn grootste drijfveer om mee te doen is dat ik mezelf recht in de spiegel wil kunnen aankijken. Je hoeft maar naar buiten te kijken om te zien hoe zwaar de natuur het heeft. Niet eerder verdwenen zoveel diersoorten en bomen. We zijn als mens volledig verbonden met de natuur en verplicht om daar beter mee om te gaan. Niet wegkijken, maar dat beetje wat we zelf kunnen doen om het tij te keren, ook doen. Alles wat klein begint, wordt groter. Ook die druppel op de gloeiende plaat. Verandering begint bij jezelf. Ik zou me rot voelen, als ik ‘nee’ had gezegd tegen dit project.”
“Ik wist eigenlijk niet wat er op me af kwam", gaat Marjolein verder. “Maar dat bleek een aantal dagen vooral leuke mensen over de vloer", lacht ze. “De mensen van de dakisolatie werkten langer door om de klus te klaren. We hebben daarom eind van de dag nog gezellig samen gegeten. Ze hielpen me ook met het sjouwen van zware spullen. Door deze actie spreek ik trouwens ook meer mensen in de wijk, en dat is heel fijn.” Daar is Marije het volledig mee eens. “Dat begon al met de informatieavonden die de gemeente voor zo'n drie straten tegelijk organiseerde. Dit zorgde voor meer verbinding.” Naast het financiële plaatje, neemt de gemeente ook alle contacten met de aannemers voor haar rekening. “Je kunt met al je vragen terecht bij projectleider Kees van Uden van de gemeente. Hij heeft ook spreekuur in de wijk en regelt alles”, aldus Marjolein. Marije: “En toen we nog iets extra's wilden laten doen voor eigen kosten, konden we dat gewoon zelf gelijk via dezelfde aannemer regelen. Heel handig in deze tijden waarin je niet snel aan vakmensen komt.”
Hoe zit het met de maatschappelijke bijdrage? “Ik vroeg me af waar de buurt baat bij heeft. Zelf erger ik me altijd enorm aan rondslingerende troep op straat", vertelt Marco. “Toen ik hoorde dat er 2 buurtaanhangers in de wijk staan, die je gratis 48 uur kunt lenen, had ik snel een plan”, klinkt het enthousiast. “Ik heb een auto met trekhaak. Elke 2e zaterdag van de maand kunnen mensen met me meerijden naar de milieustraat. Een afspraak maken moeten ze zelf doen, net als het meenemen van hun eigen milieupas. Maar ik haal ze op, help met sjouwen en na een bezoek aan de milieustraat zet ik ze netjes weer thuis af. Het is nog gezellig ook.” Een wijkbewoner vertrouwde het eerst niet. Inmiddels is hij om; ‘volgende maand ga ik weer mee!’ Marco: “Ook Kees was gelijk enthousiast en gaf alle medewerking. Mijn aanbod staat nu in de (digitale) nieuwsbrief. Overigens zou het mooi zijn als die in meerdere talen is om te zetten. Dat kan heel eenvoudig via een vertaalknop op de computer. Want verkeerd afval scheiden is vaak geen onwil, maar onwetendheid.”
Ook Marije is graag bereid iets terug te doen voor de wijk. “Kleine moeite om vaker zwerfafval te rapen.” Marjolein: “Dat doe ik ook al heel lang. Net als het uitlaten van honden, het oppassen op een buurtkat en het opkomen voor de buurt. Ik voel me verbonden met deze wijk en ben altijd bereid om te helpen.”
Deze browser wordt niet meer ondersteund.
Een recente versie van Microsoft Edge, Chrome of Firefox.